“Het gaat om erkenning, niet om beloning”
Veel leidinggevenden hebben grote waardering voor de manier waarop docenten en andere medewerkers van onze scholen hun onderwijstaak oppakken. Die waardering formuleren zij in een brief, een blog of hoe dan ook.
Van een bestuurder kreeg ik de tip om gebruik te maken van een butterfly, een vlinder. Het ging er volgens haar om je echte bewondering op een onverwachte manier uit te drukken. Zo is ooit misschien het idee van een kerstpakket ontstaan. Maar dat teken van erkenning werd door de jaarlijkse herhaling een onderdeel van de vaste beloning (inclusief fiscale gevolgen!) en schiet in dat opzicht vervolgens jaar in jaar uit tekort. De vlinderlijke onvoorspelbaarheid is verdwenen.
Wat bedoelde zij dan wel? In ieder geval iets wat je nooit herhaalt en zeker niet op vaste tijdstippen. Gewoon erkenning van de extra inzet door een knipoog.
Bos bloemen of een bak ijs bij alle medewerkers thuis. Sterker, een bak ijs bij alle leerlingen thuis, een a capella opname van het management team, een kettingbrief onder de medewerkers: “wat ik in jou waardeer”, een virtuele doofpot voor alle klachten, verkiezing van het misverstand van de week, doos bonbons overal.. Als het maar ongedacht is, onverwacht, en duidelijk geen beloning. Daarvoor gelden andere regels.
Over voorspelbaarheid een volgende keer meer.
Comments